Sjette skue

VAKSINIUS

Sjette skue

Norsk tryggleik

Ein diktsamling med rytme og rim

Tilfeldig dikt	Innhold	Informasjon
Kontakt informasjon

Til Agathe
Om ikkje der er nokon stil og måte på det vakre smil så er det smil det klåre prov på at ein ikkje nett er grov. Agathe, du er god som gull. Av kjærleik er du alltid full. Det auge du til nesten har tilkjenne gjev ei snill og rar.

Til Agnethe
Alle ærbare og kyske er alt anna enn svært bryske. Bryske er dei som må hevde seg og vil bli etterlevde. Du, Agnethe, er som ærbar alltid positiv og rådsnar. Som eit barn på glatte isen gjeng du uten rådeprisen.

Til Beate
Sånn som vatnet som må speike vert ein av å vere riktig. Sånn som sola gjer den veike vert ein av å vere viktig. Lukkeleg er du, Beate, som er ikkje i den gate. Lukkeleg er du som pliktig veit å vere litt forsiktig.

Til Birgit
Å vere høg og mektig er ein føresetnad for ein kjær, om ein vil oversikten få og vere til å lite på. Du Birgit veit at blikk å få forunnt er den som trygg kan gå. Du vekker tillit ved ditt vis. På overblikket set du pris.

Til Celina
Av himmel gjort vert kalla sankt. Av himmel gjort kan vere mangt, men eit er sikkert, det er så at ikkje der er måte på. Celina, du er endelaus når du gjev kjærleik, du er raus. Du overgår alt som er slapt ved virke som er kjært og kjapt.

Til Constance
Standhaftig må ein vere som vil verte trudd på lov og dom. Standhaftig også vere må nasjonen om den makt skal få. Constance, i din kjærleik stor den omtanke for nesten bor at han skal stole på din veg og vite kvar han har deg.

Til Edel
Ein utafor naturen er merkverdig nok kulturen kjær. For, om å vere så var temt så var kulturen artsbestemt. Du Edel, du er adel, fort, og ofte må det verte gjort, det finaste så til å sjå og håpe på og lite på.

Til Edith
Den som frå ei kjelde stormar ved ein motstand virke formar. Den som frå ei kjelde strømmer er ikkje ein draum som rømmer. Du er, Edith, klår i tale. Opp frå avmakt vil du hale. Kva som gjeld i liv som levast er å ha det som her krevjast.

Til Emilie
Ved iver vil ein vere sæl. Ved iver vil ein vise tæl. Ved iver vil ein vere god som inni kroppen hjarteblod. Emilie, du synar veg ved påpeking av lyst og steg. Du veit at det er verksemda som ligg til grunn for merksemda.

Til Gina
Ved ein slutning oppstår freden, ved eit døme oppstår freden. Er det kome til ein ende vil det seg til framtid vende. Du, Gina, regjerer ved det opne å la finne fred. Så å gjere er det fine. Uvisse er alltid pine.

Til Guri
Eit vakkert smil kjem innanfrå, som teikn på i fred å gå med Herren og med samvit reint. Om ikkje så vert smilet kleint. Du Guri veit å ha på lag på måte som er ikkje fag. Og kva det synar er din stil. Du har i sinne fred og kvil.

Til Gørild
Den makt det er å peike på for folk er særleg god å få, for så å få det opp på bord, det ein kan sjå men ei har ord. Du Gørild,du har blikk for alt som særleg varmt er, ikkje kaldt. Og det må finnast, provast og. Frå der kan søkast dialog.

Til Helen
Som lys så vil ein vere klår så merksemda sin skipnad får. For, ein vil gjere tydeleg. Då kan det verte nydeleg. Du Helen gjer det klårt og reint så ikkje det vert alt for kleint det som i livet merksemd får. Du ser til at vondt ikkje rår.

Til Helga
Heilag aktast ikkje mykje. Heilag aktast ikkje Tykje. Heilag aktast helst den lille som gjev uttrykk i det stille. Helga, du har gjerne laget når du ikkje aktar faget. Nok er ekspertise kustus. Naudsynt er å prise Kristus.

Til Helle
Ljos er ikkje til å makte. Ljos er til for oss å akte. Er ein, likevel, det ljose er ein sjølsagt til å rose. Helle, du er ljos i minnet, ljos i tanken, ljos i sinnet. Gjennom deg Vårherre snakkar. Du er heilag, for ein stakkar.

Til Iben
Seig i spranget må ein boge vere for å lage stoge. Seig er seg som pil lar pile, som lar pila skundsamt ile. Iben, når du bogen spenner gjev du kraft til dine venner. I din styrke kan ein stupe. Du har sansen for det djupe.

Til Irene
Alle veit at vonde plager jo er kva den djevel lager. Ikkje alle veit å lette, skape fred, for liv å rette. Du Irene veit at nåde gjer seg mykje meir enn råde. Gjeremålet til å frede er å skape lyst og glede.

Til Janna
Nåde ved vil Herren råde. Ein vert fri ved Gud sin nåde. Hemmeleg er rådet ikkje, heller ikkje gjeve bikkje. Janna, du veit korleis Tykje hemmar ved å meine mykje. Frisk å verte ved Guds mynde ein kvar har å verte ynde.

Til Janne
Som ein uforklarleg nåde vil Gud over synder råde. Takksemd er kva som gjev ynde, og i neste omgang, mynde. Janne, du veit kva som krevjast og kva som skal etterlevast. Nåden er kva ein skal akte. Takksemd er kva ein skal makte.

Til Kaja
Den reine, klåre kjelde er kva Gud og kvar mann held for kjær. For ein å vere nydeleg så må ein vere tydeleg. Du Kaja veit at hjarte gjev suksess som ikkje er ved strev. Og du vil vere klår av mein då du vil vere klår og rein.

Til Karen
Er frukta god er treet godt. Det ikkje så om frukta fått ei god er, og ei smakar bra. Ein føresetnad vil den ha. Du Karen veit å vere rein om du er stamme, du er grein. Å vere rein det beste råd er når der aktast dyd og dåd.

Til Kirsten
Kva kristen er, kan vere vis. Om det vert bann, så vert det pris. Og det er sikkert, det er visst, det er å vere glad til sist. Du Kirsten veit å halde stand i kva som lokkar over land. Ditt blikk er skarpt, din hug er tro, og målet ditt er sjel i ro,

Til Laila
Enten føre eller etter er de drøyme fulle netter. Natta skjøn vil dagen gøyme. Natta skjøn vil dagen gløyme. Heilag er det sunne døme. Og, du Laila veit å bløme. Heilag i prinsippet er kva som vil ha dagen kjær.

Til Line
Kjært barn har mange namn og det er tanke bak det ordtaket. Jo fleir namn dess meir gagn og mindre tykkast vere sakn. Du Line veit å spele på dei formar som du veit å få. Ditt namn er mange endingar, din kjærleik mange hendingar.

Til Luna
I krig og kjærleik vert ein glad og overtydd om fred finn stad. Dei gamle laga gud av det, som akta var, og som var ve. Du Luna har ein eigen sans for fred og for den sigerglans. Du tenker ikkje mykje på kva anna utfall er å få.

Til Marte
Kva huset enn vil gje vil heimen fin seg te, og ved den store sak: Ei perle som står bak. Men Marte veit at råd er inkje utan dåd. I kvart eit liv er lyst. Det tonar frå eit bryst.

Til Olaug
I livet er det beste tarv det virke som ein får i arv. Den merksemd som ein ane får høgt over all forbarming står. Du Olaug veit å dåre ei men å la ætter lage vei. Eit skodespel vert ofte stygt. I ætten kan ein vere trygg.

Til Olivie
Den er aller størst, den ynde som ved Sonen viser mynde. Et oliventre er prektig. Den slags vørdsle synes vektig. Du, Olivie, veit hjarte for at det seg klårt skal arte, reint må vere, til Gud trugen. Det må vere sjølve hugen.

Til Rachel
Ei søye veit å tygge drøv. Ei søye er slett ikkje sløv. Ei søye har og splitta klov. Ei søye veit å gå i tog. Du Rachel er den søya nær, den eigenskap hjå søya kjær. Og, meir enn det, du lagar ull. Og, ull å få er ikkje tull.

Til Rikke
Rik på miskunn, rik på nåde, teikn er på kjærleik, både. Framifrå er den som verker slik, som Gud sitt vis seg merker. Rikke, du har sans for merket gjeve den som aktar verket. Som ein ligg er som ein reier. Den ligg godt som kjærleik greier.

Til Rosa
Med skarpe tornar, klår kulør og umiskjennelig odør du viser at som tydeleg vil aktast vere nydeleg. Ditt raude skin gjer verda godt. Ditt uttrykk nytast, er det fått. Og er det gult, og er det kvitt, òg einsamt står det, klårt og fritt.

Til Runa
Runa har så mange leider. Mykje er å vise heider. Sjølv er runa for makt mynde. Oftast er ho også ynde. Runa mister aldri motet. Viset ditt er helsebotet, sånn som det på vis er døme, sånn som det let makta bløme.

Til Tanja
I sinnet til ein vaksen mann er jenta faktisk mannen sann, som muse, og for skaping glød, som lukke, og som jomfru nød. Du Tanja veit at i eit far går samvitet hjå snill og rar. Du gjev ein mann å tenke på kva veg han i sitt far skal gå.

Til Thale
Familie vil avkom gje Som son veit dotter seg å te. For ætt si stemning har ho sans. Ho er i sanning ætt si glans. Ho veit å halde byrd i hevd. Du Thale er ho etterlevd. Du er for ætt, du er for land, det menneske i rette stand.

Til Tina
Du Tina er dei mange råd som kjelder er til dyd og dåd. Du passer på, som elva gjer, å ikkje røpe kva du ber. Du passer på å gjere spent, kva ingen kan som er ein kjent. Dei mange vis du gjev honnør. Dei mange namn gjer sjela før.

Til Victoria
Fast i trua på Vår Herre er det ikkje med ein verre enn at ein vil gå for siger. Ein er modig som ein tiger. Du, Victoria, har trua, og du veit å temje grua. Ved deg får ein vinning, fort. Du sjølv er ei vinning gjort.

Innhold

• Agathe
• Agnethe
• Beate
• Birgit
• Celina
• Constance
• Edel
• Edith
• Emilie
• Gina
• Guri
• Gørild
• Helen
• Helga
• Helle
• Iben
• Irene
• Janna
• Janne
• Kaja
• Karen
• Kirsten
• Laila
• Line
• Luna
• Marte
• Olaug
• Olivie
• Rachel
• Rikke
• Rosa
• Runa
• Tanja
• Thale
• Tina
• Victoria

Informasjon    Gå til topps

Kontakt informasjon

ADRESSE

Anders Woje Ellingsen
Rådyrveien 25 B
7082 Kattem
Norway

TELEFON

+47 905 59 772

E-POST

poet.on.view@gmail.com

WEB SIDE

www.trixnix.com

Informasjon    Gå til topps

Informasjon

Mitt navn er Anders Woje Ellingsen. Jeg ble født i 1963 i Trondheim, og jeg er bosatt i Trondheim. Jeg er opprinnelig militært utdannet men er i dag uføretrygdet og erklært sinnssyk. Jeg har skrevet dikt i mange år men har ikke fått utgitt noe. Siden 2014, omtrent, har jeg publisert det jeg har skrevet på internett, på egne nettsider, men nå har jeg tatt det meste ned. Mitt verk på internett er å finne på Trixnix.com.

Innhold    Gå til topps

Alle dikt er av og ved Anders Woje Ellingsen ved det registrerte varemerket Vaksinius. Enkeltpersonforetaket Verk A.W. Ellingsen har organisasjonsnummer 827 868 752.